کد مطلب:78100 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117

حکمت 300











و قال علیه السلام: «موده الاباء قرابه بین الابناء و القرابه الی الموده احوج من الموده الی القرابه.» یعنی و گفت علیه السلام كه دوستی پدران با یكدیگر سبب بودن خویشی است در میان پسران و خویش بودن محتاج تر است به سوی دوست بودن، از دوست بودن به سوی خویش شدن، زیرا كه ظهور آثار دوستی محتاج به خویشی نیست، اما ظهور آثار خویشی موقوف است به دوستی.